Aandacht voor etalagebenen

‹ Terug naar overzicht

Aandacht voor etalagebenen

Geplaatst op:
Het is een mooi woord voor een nare aandoening: etalagebenen oftewel claudicatio intermittens. Bij deze vaatziekte ontstaan vernauwingen in de beenslagaders door slagaderverkalking. De belangrijkste risicofactoren voor de verkalking zijn roken, hoge bloeddruk, suikerziekte en een hoog cholesterolgehalte in het bloed. 

Aandacht voor etalagebenenDoor de vernauwing vermindert de bloedtoevoer naar de benen. De beenspieren krijgen minder zuurstof en dit geeft pijnklachten bij het lopen. De aandoening verergert langzaam. Aanvankelijk krijgen de benen nog voldoende zuurstof bij rust. Langzamerhand ontstaan klachten bij lopen, fietsen of rennen. De spieren verzuren als het ware en dat uit zich als een stekende pijn en kramp in de benen. Door stil te staan, bijvoorbeeld voor een etalage, verdwijnt de pijn. Vandaar de naam.  

Medicatie voor etalagebenen

Naast medicatie en leefstijladviezen (niet roken) is looptherapie vaak effectief bij etalagebenen. Door tóch intensief te lopen neemt de bloedtoevoer naar de kleinste vaten in de benen toe. Hierdoor nemen de pijnklachten af.
Etalagebenen komen redelijk vaak voor. Ruim 1 op de 5 vijftigplussers heeft een of meer symptomen die op deze aandoening wijzen. Mensen met etalagebenen komen vaak terecht bij de (medisch) pedicure. Want de vernauwing en slechte doorbloeding van de benen zorgen ook voor symptomen als koude voeten, minder gevoel in de voeten (en daardoor wondjes) en langzaam groeiende teennagels. Heb jij klanten met deze symptomen? Vraag dan altijd of zij pijnklachten hebben bij het lopen die afnemen bij een korte rustpauze. Is dat zo? Stuur ze dan vooral door naar een arts. Heb je zelf een etalage? Hang dan een uitleg over dit fenomeen op!